Przysłuchując się słowom młodego i bystrego młodzieńca w głowie Suz pojawiły się myśli dotyczące owej sytuacji. Spuściła lekko głowę i zamyślona czekała na ważne słowa Władczyni. Stała jak słup. W Sali zrobiło się troszkę zamieszania, głośne rozmowy i szeptanie. Czynniki te nie pomagały dziewczynie myśleć. Postanowiła stanąć w końcu sali. Przeciskała się przez tłum ludzi stojących na swej drodze. W jednej chwili wpadła na kogoś wychodzącego z Sali. Wokół zaczęły latać przeróżne kartki. W jednej sekundzie poczuła ból w kostce. Złapała się ręką za głowę. Po chwili ujrzała przed sobą młodzieńca, który przed chwilą przemawiał. Zaczęła zbierać kartki rozrzucone chaotycznie po pałacowej podłodze. Kosmyki włosów spadały na twarz dziewczyny. Chłopak przez chwile przyglądał się Suz. W sali natychmiastowo zapadła cisza. Przedmówca zerwał się na równe nogi i zaczął zbierać kartki. W stałam ostrożnie i podałam mu kartki.-Proszę i przepraszam to była moja wina – szepnęłam
Raphaël wziął do ręki kartki i schował je do teczki. Dziewczyna odwróciła się i poszła na samiutki tył pomieszczenia.
< Raphaël? Elanti? Ktoś?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz